Laatste WBJ Ecuador, Colombia, Aruba!

Hallo lieve lezers!

Het is niet te geloven, maar het is toch echt zo, ons aller laatste reisverslag alweer!!
Dit keer van onze laatste bestemmingen op het Zuid-Amerikaanse continent, Ecuador en Aruba.

Precies een dag na het ingaan van onze laatste maand van deze reis zijn we de grens overgestoken naar dit relatief kleine landje. Ja mensen, de dagen van lange nachtbussen zijn voorbij! Vanaf nu alleen nog maar (relatief) korte ritjes! Wij blij.

Onze adventures in Ecuador begonnen bij de grens. Zoals jullie weten heeft Mik nu een noodpaspoort om op te reizen.
Helaas was dit noodpaspoort nieuwigheid voor iedereen (ook voor de peruviaanse douane) en kostte het heel wat moeite om het land UIT te komen en voorlopig het land in mag niet.
Nou ja, dat hoeft ook niet meer nu. Been there, done that!

Gelukkig deden ze aan de Ecuadoriaanse kant niet zo moeilijk en konden we na wat vertraging eindelijk doorreizen naar onze eerste bestemming, Cuenca.
Volgens de Lonely Planet een van de mooiste steden van Ecuador met veel koloniale gebouwen en kerken. En het was ook een mooie stad. Lekker rondgelopen en de gebouwen bekeken, zoals een schitterende kerk. Echter, de stad is niet heel erg groot en het centrum waren we snel doorheen.

Dus wat doe je dan? Juist ja, voetbal kijken natuurlijk. Op het terras met een gigantisch biertje.
Na de overwinning van Brazilie op Colombia, moesten we ons nog behoorlijk haasten om op tijd in de bus te zitten naar Guayaquil.
Veel hebben we niet gezien van de grootste stad van het land, aangezien we op weg zijn gegaan naar Montanita. Oftwel, het strand. Beetje doorgassen moest het busje wel want we wilden Nederland-Costa Rica kijken natuurlijk.
Altijd fijn als je dan aankomt bij wat beschreven staat als een heerlijk stranddorp en het vervolgens regent.
Gelukkig was er dus voetbal op tv en zijn we met een paar andere Nederlanders lekker los gegaan op de penalties.

‘s Avonds werd het gelukkig droog en hebben we ons gestort op het nachtleven van Montanita.
Samen met onze nieuw gemaakte Amerikaanse vriendinnen Patrice en Courtney hebben we tot in de vroege uurtjes met onze billen staan schudden en gek gedaan.
De volgende dag werden we katerig, maar hoopvol wakker. De zon scheen! We konden op het strand liggen! Tja, dat duurde helaas niet lang. Clouds came rolling in en weg was het zonnetje! Snik! Dus maar lekker uit eten geweest om goed te maken :)

Gelukkig mocht het niet zo mooie weer de pret niet drukken voor ons uitstapje naar Isla del Plata, de volgende dag.
Dit eiland wordt ook wel “Poor men’s Galapagos” genoemd en is het huis van de Blue Footed Boobies (ja zo heten ze dus echt). Een vogelsoort met knalblauwe pootjes. Hoe blauw moet je maar even bij de foto’s bekijken! Voordat we bij het eiland aankwamen stuitte we op een groep zeeschildpadden die allemaal langs de boot zwemde! Super vet natuurlijk en iedereen op de boot was enthousiast. En wij ook! Hartstikke leuk.

Echter, de echte reden dat we met deze tour mee zijn gegaan, was de belofte om walvissen te spotten. Voor de trouwe lezers, zoals jullie weten hebben we al eens een poging ondernomen deze reis. In Argentinie en daar zagen we niks.
Dus erg veel hoop hadden we niet, maar het wonder heeft geschied, we hebben ze gezien. En hoe!
Op de terugweg van onze ontmoeting met de Boobies kwamen we eerst een groep dolfijnen tegen, die voor onze neus uit het water sprongen en trucjes deden! Dit maakte voor ons de tour al half goed. Super leuk!
Maar uit het niets dook er ineens iets veel groters op! Twee Bultrugwalvissen zwommen tussen de spelende dolfijnen, vlakbij onze boot. Na een minuut of tien ronddobberen en kijken naar deze prachtige zoogdieren, besloot de kapitein om verder te varen.
Een beetje jammer vonden we dat wel, maar het geluk stond aan onze kant. Halverwege het eiland en de haven sprong er een walvismannetje uit het water. Je weet wel, zo hoog uit het water en dan plons, weer terug de oceaan in! En niet een keer, maar wel een kwartier lang gaf hij een show voor ons weg. Onwijze kick gaf het! Ongelofelijk gewoon :)
Absoluut een van de hoogtepunten van onze reis, supergaaf om te zien!

Na de walvissen besloten we om het niet zo zoninge Montanita achter ons te laten en door te reizen naar Banos (Vertaling: Toilet).
Dit dorp in de Andes is uitgeroepen tot een van de beste spots om allerlei spannende sporten te beoefenen en heeft daarbij een aantal thermale baden waar je heerlijk in kan bijkomen.
Helemaal ons straatje, maar helaas viel het hostel nogal tegen. Het leek wel een bejaardentehuis!
Uiteraard moesten we de baden uitproberen en dus hebben we de avond van aankomst de baden bezocht en onder een mooie omgeving van watervallen zaten wij met onze badmuts naast alle locals in het super hete water. Goed voor de spiertjes!
Omdat we al weer een tijdje niet gefietst hadden, hebben we een dagje fietsen gehuurd.

Natuurlijk zat het weer niet mee en nog geen 5 minuten na het opstappen begon het te storten. Echt hard ook! We waren al bijna omgekeerd om de fietsen terug te brengen, toen het weer opklaarde en we onze weg konden vervolgen langs tientallen watervallen, schitterende valleien en steile afgronden. Echt een hele indrukwekkende omgeving.
Ons tochtje eindigde bij een gigantische waterval met een drop van 70m, waar we met trappen, een houten loopbrug en gangetjes tot onder de waterval konden komen. Heel cool en zeiknat waren we toch al.
En omdat we in Banos nog niet genoeg water hadden gezien, wilden we de volgende dag gaan Canyoningen (voor de lol van watervallen afspringen, abseilen en in wild water zwemmen en dat soort dingen). Vol goede moed stapten we in de auto naar de rivier en begon het weer te regenen. Te gieten eigenlijk. Halverwege besloot onze gids dat het te gevaarlijk was om met water te gaan spelen en zijn we omgekeerd. Balen! Want we hadden er erg veel zin in.

Onze volgende en tevens bijna laatste bestemming van onze reis werd de hoofdstad van Ecuador, Quito.
Ook deze stad ligt weer in het Andesgebergte op een hoogte van 2850m, maar bijna op de evenaar, dus erg koud wordt het er niet.
Na aankomst in een van de leukste hostels van onze hele reis, zijn we uiteten geweest in het uitgaansgebied van Quito, La Mariscal. En dit was een beetje thuiskomen, het leek het Leidseplein wel! En net zo duur!

Omdat het de volgende dag zondag was, was ALLES dicht. Gelukkig was er een mooi park in de buurt om lekker van het zonnetje te genieten in het gezellige park.
En uiteraard waren ook wij verplicht om de WK finale te gaan kijken, dus hebben we ons ergens op een terrasje tussen de Duitsers en Argentijnen gewurmd en meer genoten van ons drankje in de zon, dan van de wedstrijd.
Op de terugweg nog even een hangmat en hangstoel voor onszelf gekocht :)
De stad moest natuurlijk ook bekeken worden, dus gingen we weer met een van onze geliefde Free Walking Tours mee. Het oude centrum van Quito staat op de UNESCO werelderfgoed lijst en behoort tot een van de mooiste steden van Zuid-Amerika. En terecht. Echt een schitterend centrum vol met koloniale gebouwen en kerken.
De tour begon met het wisselen van de wacht op het centrale plein, waar wij zelfs de Ecuadoriaanse president hebben zien zwaaien. Dit was nogal een happening wat lang duurde met veel muziek, soldaten en paarden. De hele tour was dan ook leuk.

Omdat we niet de hele week alleen maar in Quito willen rondhangen, hebben we tussendoor een uitstapje gemaakt naar de Mitad del Mundo (midden van de wereld) oftewel, de evenaar.
Deze enigszins toeristische trekpleister staat niet precies op de evenaar, maar het museum 300m verderop wel. Hier hebben we met eigen ogen gezien hoe het water op het noordelijk halfrond, linksom wegstroomt en op het zuidelijk halfrond, rechtsom (precies op de evenaar, recht naar beneden). En hebben we zelf gemerkt dat het onmogelijk is om op de evenaar in een rechte lijn te lopen. Dit omdat er geen ‘druk’ is op het midden van de wereld! Best leuke feitjes geleerd daar.

Na deze trucjes zijn we doorgereisd naar Mindo, een bergdorpje niet ver van Quito, waar we nog een poging wilden wagen om te gaan canyoningen.
Die avond zijn we eerst nog een nightwalk gaan doen, zodat Mike toch nog een beetje mee kreeg van de Ecuadoriaanse jungle.
Voor Mik was de lol er snel van af toen de gids de schorpioenspin introduceerde. Een lelijk geval met belachelijk lange poten, maar het was best interessant. We hebben dus veel spinnen gezien maar ook wat andere insecten, een bosratje en een paar coole kikkers. Zelfs van die felgekleurde waarvan onze gids er ook een te pakken kreeg. Een groene met rode stippen! Apart was de glow in the dark tak die we vonden in de jungle. Als toetje kregen we nog een vette nacht uil te zien, die vlak boven ons op een tak kwam chillen.
De volgende dag was het dan eindelijk tijd voor canyoning. En waar er in Banos teveel water was, was er in Mindo te weinig. Dus in plaats van spectaculaire watervallen, waren het stroompjes water langs de rotsen.
Desalniettemin hebben we het leuk gehad en was ons uitstapje naar Mindo geslaagd.

Terug in Quito braken dan echte onze laatste dagen aan. De laatste dagen als echte backpackers.
We hebben nog een bezoekje gebracht aan het presidentieel paleis van de stad (wel grappig) en een gigantische basiliek waar we helemaal tot in de torens in konden klimmen via bizar steile trappetjes.
Nog een dagje geshopt en op onze allerlaatste dag hebben we rondgehangen in het park en zijn we uitgebreid gaan eten in La Mariscal. Toch een beetje een speciale dag. Dus een afsluiter met een cocktail was wel verdiend.

‘s Avonds laat zijn we met de taxi vertrokken naar het vliegveld, waar we heel wat uurtjes voor ons uit hebben zitten staren voordat we om 6u ‘s morgens opstegen om naar Bogota, Colombia te vliegen.
In alle vroegte arriveerden we op het sjieke vliegveld van dit bijzondere land. Aan de ene kant is Colombia het land met de grootste drugsexport ter wereld, met alle bijbehorende problemen. Aan de andere kant schijnt het een van de mooiste landen van heel Zuid-Amerika te zijn. Mede om die reden hebben wij besloten om een vluchtig kijkje in de hoofstad te nemen, aangezien we toch een lay-over van 14 uur hebben.

Na een stevig (en duur) ontbijtje op het vliegveld, zijn we in een taxi gesprongen naar de trots van de stad. Het goud museum. Dit museum bezit de grootste collectie pre-koloniaal goud (Inca’s, Maya’s, Azteken etc.) en er viel inderdaad veel shiny stuff te zien.
Helaas waren we zo moe (inmiddels al ruim 24u wakker) dat we het niet echt konden opbrengen om lang door het museum te lopen.

In de frisse lucht ging het beter en hebben we wat door de stad gewandeld. Op het mooie plein gekeken en een cavia race bijgewoond! Super grappig! Helaas geen geld gewonnen!
Uiteindelijk met een krakkemikkig kabelbaantje een heuvel opgekrabbeld, waar we van het uitzicht over de stad konden genieten. Tenminste, tussen de regenbuien door. Beetje rongestruind tussen de kerk en restaurants boven en daarna maar weer naar beneden. Een mooie stad, Bogota.

Terug op het vliegveld begon het wachten op de volgende vlucht. En met het wachten op ons vliegtuig naar Aruba, komt het einde van onze reis steeds dichterbij.
Het backpack gedeelte is voorbij, vanaf nu is het nog 10 dagen genieten van zon, zee, strand en luxe! Let’s go to Aruba One Happy Island!

Eenmaal aangekomen op het vliegveld werden we opgewacht door Randy, familie van Mikki die hier samen met zijn partner Bob een huis heeft op Aruba; al is Bob op dit moment thuis in Canada. Het was alweer heel lang geleden dus er was veel bijpraten te doen.
Nou, we hebben het goed getroffen. Een super mooi en leuk huis vlakbij het vliegveld maar veel belangrijker, vlak bij het strand! En, een zwembadje in de tuin! We hebben ook nog een heerlijke grote eigen kamer inclusief een eigen badkamer. Ideaal dus!!
Na ongeveer 45 uur wakker te zijn geweest snappen jullie wel dat we vrijwel gelijk out gingen toen we het matras aanraakten.

De dag erop werden we wakker door de warmte. Heerlijk om van de kou af te zijn zeg! We hebben de dag lekker bij het zwembad rondgehangen en Randy heeft heerlijk voor ons gekookt. Enige activiteit van de dag was een bezoek aan de supermarket. En ook hier hebben ze de jumbo! Misschien kan je je het niet voorstellen maar wij waren zo blij als een kind. Eindelijk weer eens een normale supermarkt in plaats van alleen maar droog brood en mortadella. Dikke inkopen gedaan dus!
‘s Avonds zijn we samen even naar een schitterend restaurantje op het strand geweest. Romantische tafeltjes aan de zee met wat dobberende bootjes voor ons. Heerlijk flesje wijn gedronken op het einde van het backpacken en het begin van onze vakantie!

Randy vroeg ons de dag erna of we zin hadden om het nationale park te bezoeken, waar we dan gelijk een duik konden nemen in een natural pool. Dat leek ons wel leuk natuurlijk en dus zijn we als eerste de enige echt berg van het eiland op gelopen. Gelukkig was het een trap wat ons een zware klim bespaarde. Het uitzicht was mooi want je kon het hele eiland zien. Daarna zijn we door gegaan via een mooie route langs wat ruige strandjes naar de natural pools. Super mooi strandje met ruige golven, maar de pools waren rustig dus konden we daarin even bijkomen en kijken naar de vele krabbetjes.
Aan het eind van de middag zijn we nog even bij het zwembad gaan liggen voordat Randy ons mee uit eten heeft genomen. Aan het water hebben we met z’n drietjes lekker gegeten en gekletst.

En toen was het dan tijd voor een tropisch strand. Dus zijn we naar een van de mooiste stranden van het eiland gegaan; Eagle Beach. Daar hebben we de hele dag languit gelegen en een beetje gezwommen. Heerlijk! In de avond zijn we samen dan lekker uit eten gegaan in de High Rise area. Hier staan alle grote hotels en zit het vol met rijke Amerikanen. Gelukkig zijn er ook veel winkeltjes en restaurantjes.

Het strand vlak bij het huis hebben we ook bezocht, namelijk de dag erop. Lekker lopend erheen en net zo mooi. En zo hebben we de rest van onze dagen eigenlijk gevuld; met het bezoeken van allerlei verschillende maar mooie tropische stranden. Zo zijn we naar Baby Beach geweest, wat in een mooie baai ligt en waar het water lekker rustig is. Arashi beach, waar we goed konden snorkelen. En naar Moomba Beach, de hotspot van het eiland.

Daarnaast hebben we nog een dagje bij ons zwembadje doorgebracht en een dagje gewinkeld in de hoofdstad Oranjestad. Ook hebben we nog een eiland tour gedaan waar we de vuurtoren bezocht hebben, de duinen van het eiland en het kapelletje Alto Vista, wat jaren geleden is gebouwd door Mikki haar opa!
Altijd een beetje een speciaal plekje waar we langs moeten als we op Aruba zijn.
Aangezien het huis hier ook beschikt over een geweldige BBQ, wilde Mike dat natuurlijk niet laten liggen. Dus hebben we een avond de hele supermarket leeg gekocht en zijn we uitgebreid worstjes en sateetjes gaan grillen. Heerlijk!

Natuurlijk zijn we nog een paar keer uiteten geweest. Zo hebben we onbeperkt spareribs gesmikkeld en tapas gegeten. En op een van de laatste dagen hebben we Randy mee uit eten genomen, omdat wij hem wel een bedankje verschuldigd waren.

De laatste avond van deze reis was het tijd voor een splurge!
Hoewel we de afgelopen maanden uiteraard vaak genoeg uit eten zijn geweest, was dit een speciale avond.
Dus hebben we heerlijk uitgebreid romantisch gegeten bij Restaurant Barefoot, met onze tenen in het zand en uitkijkend over de dobberende bootjes en vliegtuigen die bij de buren landden.
Een mooie afsluiting van onze reis.

De aller-aller-aller laatste dag van onze reis hebben we nog wat zon gepakt bij het zwembad voordat onze aller laatste vlucht dan zou vertrekken richting: thuis. Wat een heerlijk einde van onze geweldige reis op zo’n mooi en fijn eiland!

Het is wat onwerkelijk maar onze trip zit er dan toch echt op. De zes maanden zijn voorbij gevlogen! En het waren alleen maar hoogte punten! We hebben daadwerkelijk in een rondje heel Zuid-Amerika bereisd. Ongelofelijk!
Alle landen hebben z’n charmes en we hebben van alle plekken genoten. Daarom is er niet echt een specifiek hoogtepunt te noemen, al was de week bij de Braziliaanze familie wel heel erg speciaal.
Ondanks al het mooie waren er ook wat mindere kanten aan het reizen. Zoals de vele koude douches, slechte nachten en het vele bussen. Even wat feiten:

• We hebben in totaal 5 vluchten gehad met een totaal van 18.212 kilometer.
• We hebben meer dan 50 bussen gehad, in totaal wel 28.430 kilometer!! De omtrek van de aarde is 40.000km dus wij hebben gewoon ¾ van de aarde gebust! En dan hebben we alle stadbussen en taxi ritjes en dergelijke niet eens meegeteld.
• Daarnaast hebben we in onteltaal veel verschillende bedden geslapen van de tig hostels die we gehad hebben. De leukste zaten in Quito (Ecuador), El Calafate (Argentinie), Buenos Aires (Argentinie) en Praia de Pipa (Brazilie).
• Het slechtste hostel was duidelijk die in Rio, gelukkig is het een fantastische stad.
• We hebben natuurlijk veel dieren gezien. Een aantal speciale zoals de Capibara in Brazilie en de walvis in Ecuador. En niet te vergeten natuurlijk… muggen!
• We hebben alle klimaten en weersomstandigheden meegemaakt. Van heerlijk strandweer, tot woestijn, tot sneeuw en ijs en tropische regenbuien.
• We zijn van zeeniveau tot 5000m boven zeeniveau geweest en wel 100 keer het Andes gebergte overgestoken.

Liever lezers, we willen jullie bedanken voor het volgen van onze avonturen en vooral degene die een reactie hebben achter gelaten verdienen een knuffel van ons.
Eerlijk is eerlijk, het is best veel werk en het kost wat moeite om zo’n blog bij te houden. Maar de positive reacties maken dat allemaal goed.

Wij zijn een geweldige en prachtige ervaring rijker.
Maar nu komen we naar huis.
Morgen staan we met onze beide voetjes, na zes maanden weer op Nederlandse bodem!

Veel liefs

Hugs ‘n kisses

Mike en Mik